خواهر مهربان من

خواهر خوبم ما آدم های ساده گاهی فکر می کنیم تمام عالم هم چون خودمان نگاهی دارند بس مثبت!!!, در حالی که اینطور نیست. آن بیرون آدم های این روزگار ته وجودشان پر شده از دورنگی و تصورشان این است که باید زرنگی کنند و سر همدیگر شیره بمالند. خواهرم درست است امروز روز سادگی تبدیل به ضداررش شده اما تو خوب باش و خوب بمان. عشق جاری را جمع کن که خدای آن بالاها خدای خوبی است. غمت نباشد. بگذار و بگذر که چون گذرد غمی نیست.

بالادستی ها,پایین دستی ها

زندگی اون بالاها خیلی خوشه ولی ما که این پایینا زندگی می کنیم حرفای ما تلخه و به مزاق خوش نمیاد ولی چه می شود کرد که نوشتن بخشی از اون تلخی حال رو بهتر می کنه بنابراین نوشته می شه. زنگ نزد خب که چه ؟ حالا بر می گردیم به چند روز قبل، به قبل از دیدن اون زن. بازم یادم میاد که کلی گرفتاری دارم که چال چولشو فقط فقط خودم باید پر کنم.حماقت رو باید گذاشت کنار وبا واقعیات پیش رفت.

خدایی که اون بالاهایی، بالاتر از اونایی که من فکر می کنم بالا هستن. به اینایی که این زیر نشستن و فقط  تو رو دارن نگاهی بنداز. حس می کنم توقع داشتن از تو هم کار درستی نیس. ادم زیاده و در آن واحد توجه به همشون سخته. اینم قابل درکه.