سفری به جنوب

پنج روز از ابتدای سال 97 رو با خواهرم به قصد سفر به بوشهر به راه افتادیم. تو ترمینال پشیمان از این تصمیم بودم. فکر اینکه مسیر به این مسافتو طی کنم که به شهری برم که یه دریا داره برام رنج آور بود. البته خسته از خیلی موارد دیگه هم بودم. کلا تازگی ها ذهن مشوشی دارم. البته اول به یزد رفتیم پیش برادرم. برادری که باهاش رودربایسی هم دارم. راجب برادرم حرفهای ناگفته زیاده. یه پست مخصوص اون باید نوشته بشه. ترمینال یزد دنبالمون اومد. رفتیم خونه جدیدش. یادم رفته بود که تازگی خونه خریده یادم رفت یه چیزی بخرم ببرم براش. خجالت کشیدم. چون شب تو ماشین بودیم و سرد بود و نتونستیم خیلی بخوابیم در نتیجه روز بعد خیلی خسته بودم. تو مسیر به دو تا از آثار باستانی شیک شیراز هم سر زدیم. نقش رستم و پاسارگارد. از دور ستون های تخت جمشیدم دیدیم. کوه عقاب یزد که تو مسیر نشسته بود رو هم دیدیم. عقاب نشسته. دلم میخواست بیشتر با برادرم صحبت کنم که نمی شد. روم نمی شد. غیر اون ترس هم داشتم که منظوردار برخورد بشه. به خاطر همین فاصله رو باهاش حفظ کردم. به بوشهر رسیدیم شرمنده سیما شدم که انقدر تدارک دیده بود و حسابی سعی کرد خوب مهمان داری کنه. 

ادامه دارد...