زندگی از پس لحظه هایی که گذشت
اینک که دست به قلم برداشتم فقط برای تو خواهم نوشت
برای تو که گرمای وجودت مرا غرق می کند
تو که مرا در انبوه دردها و غم ها مرهمی هستی
تو میدانی که عشق رنگ و بوی بهار را دارد و اکنون در خزان, من از عشق چگونه بنویسم مگر انکه رنگ رنگ برگان را جمع کنم و برایت بیاورم و تو از رنگ ها شعر بسرایی,
مجموع رفتارهای زندگی تلنگری است در لحظه برای اثبات خود
مگر نه این است که ما در تلاطم دریاها و امواج خروشان در حزنی هستیم ابدی
دگر بار که در آنسوی آسمان ها دیدمت برایت خواهم گفت که چگونه سرگشته و حیران از بین بودن و نبودنت مادام با خود کلنجار رفتم .نکند که تو مرا در این بحبوبه های لحظات تند و سخت روزگار مرا به باد بسپاری گویی وجودم خیالی بیش نبوده . تو اما هنوز که هنوز است در هوایدای جانم تازه و شیرینی. برای بودنت, برای حس کردنت لحظه شماری می کنم . امان از این عشق
